แสงแดดค่อยๆส่องมายังร่างที่นอนกอดกันในสภาพเปลือยเปล่า มีเพียงผ้าห่มสีขาว ร่างบางค่อยๆลืมตารับแสงอาทิตย์ยามเช้า เขารู้สึกปวดที่สะโพกอย่างมาก
ร่างบางดันตัวเองให้ขึ้นจากเตียง แต่ก็ถูกมือของร่างสูงโอบเอวให้นอนลง
"คุณมินโฮ!!" เนสตี้กล่าวอย่างตกใจ
"นอนเป็นเพื่อนหรือแฟนกันก่อนดี?" มินโฮถาม
"ใครเป็นแฟนคุณมิทราบ-__-?" เนสตี้ถามแบบหน้าตาย
"ก็เราทั้งสองรักกัน" มินโฮตอบง่ายๆ
"มินโฮ คุณพูดง่าย แต่สำหรับเนสตี้มันไม่ง่าย คิคิ" ร่างบางพูดด้วยความสะใจที่ได้แกล้งคนรัก
"งั้นผมต้องทำยังไง?" มินโฮถาม
"แค่บอกรักผมดังๆก็พอ" เนสตี้บอก
"ผมรักเนสตี้หรือซอ ยูริคนนี้ !!!" มินโฮตะโกนดังลั่นห้อง
"ไปอาบน้ำเหอะ เน่าแล้วเดียวไปทำงานสายนะ นายมินโฮที่รัก" เนสตี้พูดด้วยความเขิน
ฝ่าย คิม ปอป้อง
ปอป้องยืนรอเพื่อนรักเฉกเช่นทุกวัน ปอป้องยืนเล่น I phone5 ที่พ่อซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดแทน I phone4s เครื่องเก่า ร่างเล็กดูเศร้าสร้อยไม่น้อย
"ปอป้อง เข้าบริษัทกัน" ชายหนุ่มกล่าว
ปอป้องละสายตาจากไอโฟนมาสบตากับชายหนุมปริศนา
"ไม่เข้าอ่ะ รอเนสตี้ก่อน" ปอป้งตอบพลางก้มหน้าลง
"ไม่ต้องรอ เดี๊ยวก็มากับมินโฮ" ชายหนุ่มกล่าว
"จะรออ่ะ แล้วคีย์มายุ่งทำไม?!" ปอป้องถามแบบสุดจะทน
"ก็หิมะตก มายืนอยู่ก็ป่วยหรอก อยากไม่สบายเหรอ?!" คีย์ตวาดกลับไป
ไร้ซึ่งคำตอบร่างเล็กยังคงเล่นไอโฟนต่อไปและเดินไปร้านกาแฟใกล้ๆ
หมับ !! แขนของร่างเล็กถูกดึง เข้าไปยังบริษัท SM ร่างเล็กพยายามสะบัดมืออกแต่ไม่เป็นผลกับชายผิวขาว..
"คีย์ ไม่ให้ป้องรออยู่ด้านนอกหรอก" คีย์บอก
ปอป้องเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับหยาดน้ำใสๆ
"นายร้องไห้ทำไมน่ะ?" คีย์ถามด้วยสีหน้าตกใจ
"โกรธไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมต้องห่วงด้วย?! "ปอป้องถามคีย์ คีย์หน้าเสียเล็กน้อย
"คีย์....ขอโทษนะ หายโกรธนะ เดี๊ยวคีย์พาไปกินนมร้อน" คีย์กล่าวขอโทษ
"ไม่ต้อง คีย์ ไม่ต้องมายุ่งไม่ต้องมาห่วง เพราะเราก็แค่ 'เพื่อนร่วมงาน'" ปอป้องพูดแล้วเดินจากไป
คีย์ถึงกับช็อกสำหรับคำพูดเมื่อกี้
"คุณหนูครับบ ตื่นเถอะ สายแล้วนะ" บอดี้การ์ดหนุ่มหล่อพูด
"นี่...นายจงอิน ฉันจะนอน" นุ่นบอกบอดี้การ์ด
"คุณปอป้องให้ผมพาคุณไปทานข้าวครับ" จงอินบอก
"โอ๊ยๆๆ! พี่ใช้อีกแล้วเบื่องจัง ฉันนอนต่อแล้ว" นุ่นบ่น
"คุณปอป้องเป็นห่วงแล้วก็รักคุณมากเลยนะครับ" จงอินเกลี่ยกล่อม
ไร้ซึ่งคำตอบจากริมฝีปากชมพู
"ถ้าคุณหนูยังไม่ตื่นผมจะ...." จงอินเลื่อนหน้าไปใกล้หน้าซูอามากขึ้นมากขึ้น จนลมหายใจผสมกัน นุ่นที่นอนอยู่สัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆ นุ่นจึงแหกตาแล้วปิดปากนายจงอิน
"ตื่นแล้วก็ได้" นุ่นเดินไปห้องน้ำอย่างหัวเสีย
"ฮาๆๆๆๆ" ผู้ชนะหัวเราะอย่างชอบใจ
ปอป้องเดินไปยังห้องชงกาแฟ โดยมีน้องเล็กจากเอ็กโซ่ตามมาไม่รู้ตัว
"พี่ปอป้อง^__^" เซฮุนเรียกรุ่นพี่หน้าสวย
"ว่าไงน้องเซฮุนนี่" ปอป้องพูดพลางฝืนยิ้ม
"พี่ตาแดงหมดแล้ว ร้องไห้มาเหรอ?"เซฮุนถามด้วยท่าทีสงสัย
"อ้อเปล่านะ พี่ดื่มโกโก้ร้อนซักแก้วนะ"ปอป้องบอกมักเน่
"ผมไปเป็นเพื่อนน้า" เซฮุนบอกพลางเดินตามปอป้องไป
ทั้งสองหยุดที่หน้าห้องชงกาแฟ ปอป้องเปิดประตูไปถึงกับต้องปิดลงเบาๆๆน้องเล็กอยากรู้จึงชแงมมอง
"เซฮุนอย่าดูเลย" ปอป้องห้าม
"พี่ปอป้องผมอยากทำแบบนั้นบ้างจัง" เซฮุนบอกพลางชี้เข้าไปในห้องกาแฟ
"แหนะๆ เป็นเด็กเป็นเล็ก เดี๊ยว 2 คนนั้นเห็นนะ" ปอป้องเป็นกังวล
"ฮยอง ทำแบบนั้นกันนะ" เซฮุนอ้อน
"ไม่ !!" ปอป้องบอก
ในสายตาของเซฮุนตอนนี้เห็นภาพชายหนุ่ม 2 คนกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม
"อ๊าาา...ชานยอลเบาๆหน่อย เดี๊ยวปากบวมหมด" แบคฮยอนเตือน
"ที่รัก ไม่ไหวแล้วชานขอต่ออีกนิดหน่อย" ชานยอลบอกแบคฮยอน
ลิ้นหนาเริ่มสอดแทรกเข้าไปในโพรงปากของแบคฮยอน เพื่อหาความหวาน ชานยอลละจากปากของแบคฮยอน มาเริ่มที่ซอกคอขาวๆขบเม้มเล็กน้อย เพื่อสร้างสัญลักษณ์ความเป็นเจ้าของ
"2 คนนี้ เค้าเป็นอะไรกันน่ะ?" ร่างบางถามรุ่นน้อง
"เค้าเป็นแฟนกันนะ พี่แบคฮยอนรักพี่ชานยอลมาก แต่พี่ชานยอลค่อนข้างเจ้าชู้" เซฮุนบอก
"พี่ครับ พี่ชอบผมมั้ย?" เซฮุนถามปอป้อง
"ชอบนะ เซฮุนเป็นรุ่นน้องที่ดีมากเลย อุ๊เนสตี้โทรมา. ปอป้องบอก
">///<" เซฮุนยืนเขินอยู่คนเดียว
"นี้เนสตี้ นายกินเยอะๆสิ" มินโฮบอกเนสตี้
"คือว่าเนสตี้ไม่มีแรงแล้ว เมื่อคืนที่รักโหดไปนะ-//-" เนสตี้บอกร่างสูง
"มาม่ะ เค้าป้อน" มินโฮป้อนเค้กให้ที่รักตัวเอง
"นี้นายจงอินไม่กินข้าวเหรอ?" ซูอาถาม
"แหม เป็นห่วงจัังนะ" ซอลลี่แซวเพื่อน
"ก็เค้าเป็นบอดี้การ์ดฉัน" ซูอาบอก
"เดี๊ยวผมค่อยกินครับ เชิญคุณซอลลี่กับคุณหนูทานตามสบายครับ" จงอินบอก
"อืมๆ อย่าลืทกินนะ" นุ่นบอก
"เป็นห่วงเป็นใย~~" ซอลลี่ร้องเพลงแซว
"ชิส์!!" นุ่นงอนเพื่อน
ณ ห้องซ้อมของดารากลุ่มEXO
"นี่ๆ ลู่หานฉันไปถามพี่ปอป้องแล้วนะ" เซฮุนพูดอย่างตื่นเต้น
"ถามว่าไงล้ะ? พี่เค้าว่าไง?" ลู่หานพูดด้วยความเบื่อหน่าย
"พี่ชอบผมมั้ย? พี่เค้าก็ ชอบ" เซฮุนบอก
"ไม่เห็นจะน่ารักเลย เปรี้ยวจนเจ็บฟัน" ลู่หานพูดกระแทก
'ฮัดชิ้ว'ปอป้องจาม
"เปรี้ยวๆมั่นใจดีนะ ฮาๆ" เซฮุนพูดไปหัวเราะไป
"เอาเหอะ ทำอะไรก็ทำ" ลู่หานบอก
"ช่วยจีบหน่อยนะ" เซฮุนอ้อนลู่หาน
"ไม่ จีบเองสิ" ลู่หานพูดแล้วเดินออกไป
'รู้สึกเหมือนมีอะไรมาทิ่มแทงหัวใจ'ลู่หาน
Talk That
ขอโทษนะ รีดเดอร์ทุกคน ไรเตอร์ไม่ได้ดองฟิคนะ ช่วงที่หายไปคือเตรียมตัวสอบ สอบเสร็จแข่งโคฟ ได้ที่1-//-
ปีใหม่เอาสมุดร่างฟิคไปที่บ้านป้าดันลืมอีก เพิ่งได้วันนี้ ได้ปุ๊บ อัพปั๊บ อย่าโกรธเค้าน้า
Let's Countdown วันนี้ 31 แล้วน้า
