หน้าบริษัท SM ENTERTAINMENT ปอป้องยืนรอเพื่อนสนิทอยู่
"เนสตี้ มาสายอีกแน่เลย" ปอป้องบ่นอยู่คนเดียว
ในที่สุดปอป้องก็เห็นรถสุดหรูสีดำมาจอดหน้าบริษัท
'นั้นมันเนสตี้นี่ ปกติมากับรถเมล์' ปอป้องนึกในใจ
เนสตี้ก้าวลงมาจากรถ วันนี้ร่างบางใส่กางเกงขาสั้นโชว์ขาเรียวงาม ใส่เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน ใส่สายเอี้ยม พร้อมกับหมวกฟางประดับศีรษะ
"เนสตี้ ปล่อยให้ปอป้องรอนานเลยนะ" ปอป้องบ่นกับเนสตี้
"ฉันขอโทษปอป้อง TT" เนสตี้กล่าวขอโทษ
"ใครมาส่งแกอ่ะ? วันนี้แกแต่งตัวน่ารักมากเลย" ปอป้องชมเพื่อนตนเอง
"อ้อๆ คุณอานะ ปอป้องแกก็เซ็กซี่ใช่ย่อยนะ โอ้วโห้ ! กางเกงขาสั้นโชว์ขาขาวเรียว เสื้อแขนยาวสีดำโชว์ไหล่ขาวเลยนะ" เนสตี้ชมเพื่อนร่างเล็กกลับ
"ไปทำงานกันเถอะ สายแล้ว" ปอป้องพูดก่อนเดินนำเนสตี้เข้าไปบริษัท
"ฟู่ว~เกือบไป" เนสตี้พูดเบาๆ
ณ ห้องประชุมดาราของหนังเรื่องใหม่
"สวัสดีครับ ผมลี ซูมาน ประธานบริษัท ขอต้อนรับดาราหน้าใหม่ทั้งสอง ขอให้คุณทั้งสองแนะนำตัวด้วยครับ" ลี ซูมานพูดพลางผายมือมาที่ปอป้องและเนสตี้
ปอป้องโค้งคำนับให้ทุกคนก่อนะพูดว่า
"สวัสดีครับ ผมคิม ปอป้อง เป็นดาราหน้าใหม่ พ่อของผมเป็นเจ้าของบริษัทหุ้นขนาดยักษ์ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ^^" หลังจากพูดจบร่างเล็กรู้สึกได้ว่า มีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองมาที่ปอป้องอย่างไม่กระพริบตา
"สวัสดีครับ ผมชื่อ ซอ ยูริ หรือเนสตี้ครับ เป็นเพื่อนสนิทปอป้อง ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ" เนสตี้พูดจบเนสตี้ก็ต้องตกใจ เมื่อเหลือบไปดวงตาคาริสมาที่เห็นเมื่อเช้า 'นี่เราต้องแสดงหนังกับเค้าเหรอ?' เนสตี้คิดในใจ
หลังจากที่ชายทั้งสองได้แนะนำตัวลี ซูมานได้เปิดการประชุมการแสดงเรื่องนี้ หลังจากนั้นให้ดาราทำความรู้จักกัน
"สวัสดีครับ พี่ปอป้อง ผมโอ เซฮุนนะครับ ดาราจากกลุ่ม EXO ครับ ผมเคยเห็นพี่ในข่าวเรื่องหุ้นบ่ิยๆ ตัวจริงน่ารักมากเลย><" เซฮุนพูดแบบเขินๆ
"น้องเซฮุนก้อพูดเกินไป พี่เขินหมดแล้วฮาๆๆ" ปอป้องพูดพลางนำมือลูบหัวเซฮุนแต่ก็มีมือบางคนมาจับไว้
"นายทำอะไรนะ ? ลู่หาน" เซฮุนถามอย่างงงๆ
"ป่าวนะ ฉันอยากคุยกับพี่เค้าบ้าง" ลู่หานพูด
ปอป้องสังเกตหน้าของลู่หานซึ่งทำหน้าโกรธอย่างหนัก ปอป้องงงเป็นอย่างมาก
"ผมลู่หาน จาก EXO (!!)" ลู่หานพูดเสียงดัง
"อ้อๆๆ น้องลู่หานยินดีที่ได้รู้จัก^^" ปอป้องกล่าวก่อนเดินจากไป ร่างเล็กเดินได้ไม่กี่ก้าวก็สะดุดขาของตนเองล้ม แต่มีชายผิวขาวผมหน้าม้ามาช่วยไว้ ทำให้ตอนนี้......หน้าของทั้งคู่ห่างกันไมถึง 1 เซ็น สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ
"ขอโทษครับ คุณปอป้อง" ชายคนนั้นกล่าว
"ขอโทษทำไมครับ? ผมต้องขอบคุณคุณมากกว่าที่ช่วยไว้ ขอบคุณครับคุณ...." ปอป้องเว้นวรรคไว้
"คีย์ ครับ คิม คิบอมจากดารากลุ่ม Shinee ครับ :D" คีย์ยิ้มหวานที่ละลายหัวใจคนได้ทุกเพศ
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ :)" ปอป้องพูดกล่าวพลางยิ้มก่อนเดินไปหาเนสตี้
"เนสตี้คุยกับใครอยู่เหรอ ?" ปอป้องถามเพื่อนรัก
"นี้น้องชานยอล กับแบคฮยอนจาก EXO" เนสตี้บอก
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ" ปอป้องกล่าว
"พี่ปอป้องดูดีมากเลยพี่เนสตี้ด้วย" แบคฮยอนกล่าว
ในขณะนั้นชานยอลเอื้อมมือมาจับมือของปอป้องพลางทำสายตาเจ้าชูแล้วพูดว่า
"นุ่มจัง><"
ปอป้องรีบชักมืออกก่อนจะหัวเราะแห้งๆ
"เนสตี้ ปอป้องไปห้องน้ำก่อนนะ" ร่างเล็กบอกร่างบางก่อนจะเดินไปยังห้องน้ำ
หลังจากที่ชานยอลและแบคฮยอนกลับไปแล้ว เนสตี้กินเค้กบลูเบอร์รี่ของโปรด จู่ๆร่างสูงก็มานั่งข้างๆ เนสตี้
"อ้าว ! คุณมินโฮ" เนสตี้พูดอย่างตกใจ
"ที่แท้นายก็คือ ซอ ยูรินี้เองที่ต้องแสดงหนังกับฉัน^^" มินโฮกล่าวพลางยิ้มจนตาปี๋
"เหรอครับ ?!" เนสตี้ตกใจอีก
ไร้ซึ่งคำตอบของนายชเว มินโฮ เค้าเพียงแต่คำเบาๆ
"หึๆ นายนี่เหมือนเด็กๆเลยเนาะ กินเลอะหมดล้ะ" มินโฮแซวร่างบางด้านข้างอย่างสนุกสนาน
"อ่า.....คุณมินโฮ ทิชชู่อยู่ไหนน้า ?" ร่างบางถามตัวเองพลางหาทิชชู่
มินโฮที่นั่งมองร่างบางอยู่นั้น รู้สึกหลงไหลในใบหน้าที่น่ารักและสดใสของร่างบางเป็นอย่างมาก มินโฮหันหน้าเนสตี้มาตัวเอง จับปลายคางคางขึ้นมาอย่างเบามือ เนสตี้ดูงงกับเหตุการณ์นี้เล็กน้อย
"คะ..คะ..คุณมินโฮจะ..ทำอะไรน่ะ?" เนสตี้ถาม
ไร้ซึ้งคำตอบจากชายร่างสูง
'อุ้บส์....." มินโฮใช้ปากประกบปากเนสตี้ ใช้ลิ้นเลียคราบครีมบลูเบอร์รี่ มินโฮถอนจูบออก เนสตี้หน้าแดงดั่งผลสตอเบอร์รี่สุก จากนั้นรีบวิ่งหนีไป
'ฉันทำอะไรลงไป? รู้ตัวมั้ย? นายชเว มินโฮ' มินโฮพูดกับตนเองโดยไม่รู้เลยว่าใครกำลังมองเขาทั้งคู่อยู่
"ด๊าๆๆๆๆๆ" ปอป้องล้างมืออย่างมีความสุข
"คนสวยมีความสุขจังเลยนะ" ชายคนนึงพูดก่อนที่จะโอบเอวเล็ก
"จี...ยง! นายทำไม?" ปอป้องถามพลางสีหน้าที่ซีดไป
"เป็นแฟนกันก็ต้องดูแลกันสิ ฮาๆๆ" จียงบอกพลางยิ้มเจ้าเหล่
"ฉันไม่ได้เป็นแฟนของใครทั้งน้าน !!" ปอป้องตวาด
จียงจูดปิดปากปอป้องด้วยความรุนแรงเร้าร้อน พยายามนำลิ้นสอดเข้าไปหาความหวานที่ไม่มีวันหมดของร่างเล็กคนนี้ หยาดน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตากลมโตสีน้ำตาลของร่างเล็กอีกครั้ง ร่างเล็กพยายามทุบอกเพื่อขออากาศหายใจ จียงจึงถอนจูบออก
"แฮ็กๆๆๆ" ปอป้องพยายามดูดอากาศให้มากที่สุด แต่จียงปลุกเร้าอารมณ์โดยการเล่นกับซอกคอสีขาวดุจหิมะ ขบเม้มเพื่อทำสัญลักษณ์ความเป็นเจ้าของของร่างเล็ก ทำให้เกิดรอยดอกกุหลาบจำนวนมาก
"ช่วยปอป้องด้วย อ๊าส์..." ปอป้องร้องเสียงแหบพร่า
"ร้องไปก็ไม่มีใครช่วยหรอก ที่รัก" จียงกล่าวแบบกวนๆๆ ปอป้องรวบรวมพลังครั้งสุดท้าย
"ช่วยด้วย!!" ปอป้องตะโกนเสียงดัง
"ปึงๆๆๆปึงๆๆ ใครอยู่ด้านในออกมานะ" ชายผู้หวังดีกล่าว
"กูไม่ออกเว้ย กูกำลังมีความสุขอยู่กับเมียกู" จียงด่ากลับไป
ชายผู้หวังดีทนไม่ไหวรวบรวมพลังกำลังไว้ที่เท้าแล้วถีบประตูห้องน้ำจนหลุด
"มึงออกไปเลยนะ" ชายผู้หวังดีสั่งจียง
"ฝากไว้ก่อนเหอะ" จียงบอกแล้วหนีไป
"คุณคีย์...ช่วยปอ...ป้องด้วย" ก่อนที่ปอป้องจะสลบไป
คีย์เห็นร่างเล็กที่สลบในอ้อมกอดของตัวเอง ร่างเล็กในตอนนี้ มีรอยแดงเต็มคอไปหมด ทำให้คีย์รู้สึกเห็นใจร่างเล็ฏไม่น้อย คีย์จัดแจงเสื้อผ้าของร่างเล็ก
"มองดูดีๆๆ นายก็น่ารักนะปอป้อง" คีย์กล่าว
หลังจากนั้นคีย์ได้ขับรถไปส่งปอป้องที่บ้าน ค่อยดูแลร่างเล็กเป็นอย่างดี จนต้องคิดในใจว่า
'เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน มันเกิดขึ้นกับคิม ปอป้องเท่านั้น' <3
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น